پسر گلم آرمین، عشق مامان و بابا

          و اینم از کادوهای پسر ماهم، لباسای بافتنی کار دست خاله های مهربونت، خاله سارا و خاله زهرا که خیلی زحمت کشیدن، دست همگی درد نکنه ...

در کنار بودنت من حس رویا می کنم با نگاه گرم تو هر لحظه غوغا می کنم در هیاهوی زندگی ,   در بی کران آرزو با نسیم عشق تو هر لحظه غوغا می کنم در وجود نازنینت غرق بوسه تا خدا من تورا هر لحظه با لبهای خود جامی کنم   در کنارم هستی و زیبایی و عشق و نفس من تورا در زیبا ترین شعر جهان جا می کنم           صدای یک پرواز فرود یک فرشته آغاز یک معراج و شروع یک زندگی         پسر مهربون و عزیزم، آرمینم یک ساله شد. هوررااااااااا...

مادر که باشی باید پاهایی داشته باشی چون دو ستون محکم، گاهی دست در دست کودکت به آرامی راه بروی، آرام تر از یک مورچه و گاهی تند و استوار گام برداری تا کودکت را به سر منزل مقصود برسانی، مادر که باشی قلبت همیشه باید پر تپش باشد، گاهی باید همانند کودکت کوچک باشی و دنیا را از دریچه ی نگاه او بنگری و گاهی هم چنان بزرگ که یادت نرود مادری. وقتی مادر میشی دنیا کوچیک میشه، اینقدر کوچیک که هیچ کس غیر از خودت این دنیا رو نمیبینه. دنیات میشه ماشینهای اسباب بازی.... دنیات میشه رنگها،‌عروسکها، با کودک شیر میخوری، با کودکت چهار دست و پا میری،‌ با کودکت رشد میکنی، بزرگ میشی، اینقدر بزرگ که همه میفهمن مادری، یه دفعه ای کوه ...